Antalya'da, 6 aylıkken çocuk felci geçiren yüzde 63 engelli Emel Örün'ün, engelli parasıyla tuttuğu ve eve çevirdiği dükkanından kirayı ödemediği gerekçesiyle tahliyesi kesinleşti. Kiraların büyük bir kısmını elden verdiğini ileri süren ancak kararın değişmeyip 10 gün süre verildiğini belirten Örün, “Yeni yıla evsiz girmek çok üzücü bir durum” dedi.
Almanya'da dünyaya gelen 58 yaşındaki Emel Örün, henüz 6 aylıkken çocuk felci geçirdi. Sol bacağında sıkıntı yaşayan yüzde 63 engelli Örün, eğitimini tamamladıktan sonra İstanbul'da yaşamaya başladı ve burada iş hayatına atıldı. Uzun yıllar güzellik uzmanı olarak çalışan bir çocuk annesi Örün, eşiyle ayrılmalarının ardından tek başına yaşamaya başladı, 20 yıl önce de Antalya'ya yerleşti.
Burada aldığı engelli parasına ilaveten çiçekten taçlar yapıp satarak geçimini sürdürmeye çalışan Emel Örün'ün, 4 yıl önce geçirdiği trafik kazasında sol bacağında kırıklar oluştu ve tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Örün, gelirinin düşük olmasından dolayı ev yerine dükkan kiralayarak yaşamını sürdürmeye devam etti. Çalışamayan azimli kadına, Antalya Büyükşehir Belediyesi ve çevredeki komşuları mobilya, beyaz eşya gibi yardımlarda bulundu. Örün, daha önceden birikmiş parası ve yardımlarla kiraladığı dükkanı eve çevirdi.
10 GÜN SONRA TAHLİYE EDİLECEK
Yaklaşık 8 yıldır aynı yerde oturduğunu ifade eden Emel Örün, son olarak dükkan için kira ödenmediğine yönelik tahliye kararına itiraz etti. Ödenmediği tebliğ edilen kiranın bir kısmını senet ve elden, bazı kısımlarını da banka yoluyla yolladığını savunan Örün, avukatı aracılığıyla bir üst mahkemeye başvurdu. Mahkeme ise tahliye kararını onadı. 10 gün süre verildiğini ve evinden çıkacağını belirten Örün, eşyalarını toplamaya başladı.
"BİR YUVAM OLSUN İSTİYORUM"
Tahliye için son derece üzgün olduğunu dile getiren Örün, şunları söyledi: “İnanılmaz derecede üzgünüm. O kadar zor durumda kaldım ki, yaklaşık 1 yıldır bu üzüntü ve stresi çekiyorum. Engelli olarak burada yıllardır zor şartlar altında yaşıyordum. Ben de isterim normal güzel bir evde yaşamak. Çaresizlikten dolayı burada yaşamak zorunda kaldım ve tahliye ediliyorum. Yeni bir yıla giriyoruz. Böyle evsiz, sokakta kalmak çok üzücü bir durum. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Ben de bir yuvam olsun istiyorum. Normal sağlıklı insanlar gibi yaşamak istiyorum, biz engelliyiz diye bunu yaşamaya hakkımız yok mu? Dayanılabilir, katlanılabilir bir durum değil. Biliyorum benim gibi zor durumda insanlar da var. Rica ediyorum sahip çıkılsın. Yeni yılda benim de sizler gibi sağlıklı yaşayabileceğim bir ev ortamı olsun.”