Sabahın köründe uyanıp ,şafak operasyonuna gider gibi karanlığı yararak okuluna giden her çocuk,takdiri hak eder.

Çok sevdiğim bir yavrumuz bu yıl ilkokula başladı.Okulun ilk haftasında kendisine: “Okul nasıl gidiyor,anneni özleyip ağladın mı bakalım?” diye sormuştum.Bana: “Bir kez ağladım ama annemi özlediğim için değil,tuvaletimi tutmakta zorlandığım için.”demişti.Tuvalet çok pis olduğundan tuvalete girememiş ve karın ağrısıyla ağlamaya başlamış. İşte devlet okullarında eğitim öğretim yılı aynen böyle başladı ,böyle de devam etti ve sömestr tatili geldi.

Çocuklar iki hafta boyunca okuldan uzakta ve çoğunlukla evdeler. Çalışan anne babaların çocukları ise evde tek başına yalnız kalacak sanılıyor. Hatta evde anne baba olsa da, çocuk evdeki odasında yalnız sanılıyor ama değil. İnternet bağlantısı olan her çocuk öyle ya da böyle dünyaya evinizin kapılarını açmış; hiç tanımadığınız insanları odasına almış; onlarla vakit geçiriyor olabilir. ‘Ben kontrol ediyorum, bilgisayar başında ders çalışıyor’ dediğinizde bile, öyle oyunların ve platformların reklamları ile karşılaşıyor ki, siz fark etseniz de edemeseniz de o bunlara maruz kalıyor. Platformlar sanki çocuğunuzla aynı yaşta, aynı sorunları yaşayan ya da aynı zevklere sahip kişiler gibi çocuğun karşısına çıkıp kendini çok cazip hale getirmekle birlikte ,özellikle çocuğu sosyallikten alıkoyuyor. Düşünün ki, arkadaşları ile sokakta oynayan ya da evde sevdikleri ile sohbet eden, kendi hobileri olan ,kitap okuyan çocuğun dijital ortamda kimseye para kazandırma ihtimali yok. O zaman dijital platformlar çocuğunuzu daha rengarenk bir evren ve eğlenceli müzikle kendine çekmek için bekliyor diyebiliriz. En basit anlatımıyla kötü niyetli yetişkin bir birey, sizin evinizdeki bilgisayarın başında oturan çocuğunuzu etkisi altına alıp kötü niyetiyle kullanabilir. Ev güvenliği çok önemli, çelik kapılarımızda hırsızlar girmesin diye çift kilit var , peki siber güvenlik ne olacak?

Bu durumda,bu ürkütücü tabloda en sık karşılaştığım soru geliyor: Peki bu çocuklar ne yapsın ? Bence en önemlisi gerçek sosyal ortamlarda bulunmaları. Tabii ki kış günü dışarı çıkamayacaklarsa “ne okusunlar, ne izlesinler” sorularına cevaben ,karneleri dağıtır dağıtmaz tek tek şehrin kitapçılarını gezdim. Çoğunu kendim de okumuş olduğum çocuk kitaplarından bir liste oluşturdum.

İlkokul 2,3,4. Sınıflar için

Susanna Tamaro / Kitaplardan Korkan Çocuk

Mert Arık /Benim Zürafam Uçabilir

Mustafa Orakçı /Dağa Tırmanan Kedi

Birsen Ekim Özen/ Korkak Bir Kahraman

Orta okul seviyesinde: Ahmet Ümit /Masal Masal İçinde

Ferenc Molnar /Pal Sokağı Çocukları

Gülten Dayıoğlu/ Sekizinci Renk

Şermin Yaşar/Dünyanın En Önemli Öğrencisi

Roald Dahl /Charlie’nin Çikolata Fabrikası

Sharon M.Draper /İçimdeki Müzik

Lise Seviyesinde: Zülfü Livaneli/Son Ada’nın Çocukları

John Boyne /Çizgili Pijamalı Çocuk

Andy Mulligan /Çöplük

Michael Ende/Momo

Ursula K. Le Guin / Yer Deniz Büyücüsü

( Sınıf yükseldikçe yetişkin kitapları başlıyor)

Elbette ekran maruziyeti en az olsun isteriz fakat buna maruz kalacaksa da seçici olmakta fayda var.Çocuklar film de izlesin dersek:

*Ters yüz *Gezegen 51 *Zootopia *Grinch *Dangal * Hıçkırık *Yıldızlararası *Marslı

*Charli’nin Çikolata Fabrikası * Yukarı Bak

Benim favori filmlerim .

Yazımın başında söylediğim gibi sabah erkenden okulu için kalkmış her çocuk takdiri hak ediyorsa;en değer verdiği çocuklarını, ekranın diğer ucundaki kötü niyetli kimselerin eline bırakmamak için, dijitalin kötü tarafından korumak için, çabalayan ve araştıran her veli de bu sömestr takdiri hak ediyor.